The Good, the Bad en het Rubbertje

Eindelijk is het zover. Het ijs is weg en de sneeuw en regen maken plaats voor enkele zonnestralen.
Het plan was om de forel te gaan belagen, maar dit voornemen kon op het laatste moment niet door gaan.
Tegen de klok van 1 uur zag ik de kans schoon om gewapend met een hengel  en het nodige rubberen kunstaas te vertrekken richting de waterkant.
De zon maakte het dat het vrij aangenaam was (gezien de tijd van het jaar) aan het water.

Er werd stelling genomen bij de brug hier in het dorp, om daar de baars eens flink op de korrel te nemen.
Maar deze was met de noorderzon verdwenen of lag verscholen onder de brug of in het diepere deel tussen de brug en de sluis in.
Na enige tijd kreeg ik een aanbeet (al leek het eerder op een vastloper) en de hengel ging mooi krom staan en kwam er een dikke gele flank in zicht.
Schepnet bij de hand en bij de eerste poging wist deze vis op handige wijze uit het net te ontkomen. Dus een hernieuwde poging en deze keer dook hij met de kop in de hoek van het net en hing er nog half uit.
Door het gewicht kromde zijn rug en bleef daarna mooi in het net hangen.
Het landingsnet met vis snel de kant opgetild en deze aanbeet was verzilverd!